Etiket arşivi

Her toplumsal sistemde yeniden üretim vardır. Kapitalizm öncesi sistemlerde, üretim asıl olarak egemen sınıfların lüks tüketimine dönüktür (kölelerin hizmet için görevlendirilmeleri ya da firavunların binlerce kölenin emeğini piramitlerin yapımında kullanması gibi.) Ancak toplumsal üretimle sermaye birikimi, kapitalist yeniden üretim sürecinin belirleyenidir. Kapitalistin üretim sürecine soktuğu sermaye, niteliği açısından ikiye ayrılır: Değişmeyen sermaye ve değişen sermaye. Değişmeyen sermaye, üretime girdiği oranda …

Davos’ta 20-23 Ocak tarihlerinde toplanan Dünya Ekonomik Forumu’nda, İngiliz yardım kuruluşu Oxfam’ın hazırladığı rapor, en çok konuşulan konulardan biri oldu. Rapora göre, gelir dağılımı öylesine bozulmuş, zengin ile yoksul arasındaki uçurum öylesine büyümüştü ki, dünyanın en zengin yüzde 1’lik kesiminin serveti, geri kalan nüfusun tümünün servetinin toplamına eşit hale gelmişti. Rapor, “herkesin refahı için işleyecek bir ekonomi yerine, yalnızca yüzde …

Sermaye birikimi, bir yandan sermayenin genişleyerek yeniden üretimini, bir yandan da artı-değerin ve dolayısıyla kapitalist toplumsal ilişkilerin yeniden üretimi içerir. Bu nedenle kapitalist üretim sürecini bütünlüklü ve birbirleriyle bağlantılı bir süreç olarak düşünmek gerekir. Çünkü bu süreçte sadece meta ve artı-değer üretilmez; kapitalist ilişkilerin ve ücretli işçinin de üretildiğini ve yeniden üretildiğini görürüz. Emek-sermaye ilişkilerine dair dönemlendirme yaparken de belirli …